Levenslooppsychologie

Wat is levensloop-psychologie?

Als levenslooppsycholoog staat voor mij de menselijke ontwikkeling centraal, met de nadruk op groei, zelfrealisatie, welbevinden en geluk. Daarbij gaat het niet primair om een plezierig leven, maar om het positief functioneren als individu in de maatschappij. Daarbij wordt uitgegaan van het principe dat onze ontwikkeling plaatsvindt in interactie met onze omgeving en dat deze ontwikkeling dynamisch is. Door groei- en verliesprocessen, waar wij allemaal mee te maken krijgen, zoals veranderingen in relaties, het afronden of beëindigen van een opleiding, gezinsuitbreiding, echtscheiding, veranderen van werk, pensionering, het ouder worden en het afscheid nemen van dierbaren, worden wij steeds gevraagd om keuzes te maken en ons aan te passen aan een nieuwe situatie. Soms beschikken we even niet over de flexibiliteit en veerkracht om hiermee om te gaan en wordt de draaglast te groot. Persoonlijke en deskundige hulp van een levenslooppsycholoog kan er voor zorgen dat u weer uw balans terugvindt, zodat u weer uw eigen koers kan varen.

Basisprincipes

Levenslooppsychologie gaat uit van 3 basisprincipes:

Ontwikkeling is levenslang.

  • Wij ontwikkelen ons vanaf de conceptie tot het moment van sterven, waarbij elke levensfase gepaard gaat met nieuwe ontwikkelingsmogelijkheden

Ontwikkeling is multidimensioneel en multidirectioneel.

  • Veranderingen op het ene terrein hebben vaak direct of indirecte gevolgen op een ander terrein, de ontwikkeling wordt beïnvloed door mix van lichamelijk/biologische, cognitieve, emotionele en sociale factoren. Deze ontwikkeling op deze verschillende terreinen staan daarbij in verband met elkaar en beïnvloeden elkaar. Ontwikkeling betekent niet altijd groei of vooruitgang, er kan ook sprake zijn van verlies. Tijdens het ouder worden, nemen cognitieve vaardigheden, zoals informatie verwerken af, terwijl opgedane ervaringen juist zorgen voor een toename van vaardigheden en het toepassen van strategieën.

Ontwikkeling is plastisch.

  • Dit vanuit het principe dat de menselijke ontwikkeling dynamisch is door de interactie met de omgeving. Dit betekent constant leren omgaan met deze veranderende omgeving. Het voortdurend aanpassen aan een nieuwe omgeving of situatie is afhankelijk van persoonlijke voorkeurspatronen en de capaciteit om nieuwe vaardigheden leren of bestaande vaardigheden te verfijnen.